در کودتای 28 مرداد که پایه­های رژیم متزلزل بود ، حکومت می­کوشید تا مسائل فرعی و جنبی را در جامعه مطرح کند و با ایجاد غفلت سرگرمی و اختلاف میان مردم امور خود را پیش برد . لذا ناچار بود یک جریان انحرافی مثل بهاییت را مطرح کرده و رشد دهد . هرچند این فرقه ضاله­ی اجنبی به زباله­دان تاریخ سرازیر شد ، ولی پیدایش آن بیحاصل نبود و در مسیر خود موفق شد عده­ای را به مسائل فرعی و جنبی منحرف کرده و مشغول سازد . این عده گروهی به نام انجمنضد بهاییت بودند و بزرگترین خدمت این انجمن این بود که رژیم را به مقصود خود یعنی ثبات حکومت برساند . زمینه­های تشکیل انجمن ضدبهائیت پس از دهه 20 ، همزمان با رونق گرفتن فعالیت فرقه بهائیت و نفوذ روزافزون معتقدان در عرصه حاکمیت شکل گرفت و بسیاری از روحانیون و اقشار مذهبی درصدد مبارزه و مقابله با آن برآمدند . استفاده از وعظ و منبر و ایراد خطبه از سوی روحانیون شیوه معمول آنان برای ایجاد ارتباط با مردم بود و از آن طریق آنها می­توانستند ترفندهای عناصر بهای را خنثی سازند . نقش عمده برگزاری چنین جلساتی به عهده هیئت­های مذهبی بود . این هیئت­ها در مشهد بسیار فعال بودند . از آنجا که ضرورت نظم و سامان چنین حرکتی محسوس بود برای نشر فرهنگ اسلامی و مبارزه با مظاهر غیردینی و مقابله با افکار انحرافی ، برخی از مراکز علمی و فرهنگی شکل گرفت . از مهمترین جمعیت­ها و انجمن­هایی که در مشهد پا به عرصه وجود گذاشت « هیئت­های مؤتلفه اسلامی » بود . این تشکل مرکب از شش جمعیت و انجمن به نام­های : کانون نشر حقایق اسلامی ، انجمن پیرامون قرآن ، انجمن تبلیغات اسلامی ، جمعیت طلاب علوم دینی ، جمعیت مبارزین اسلام و هیئت­های ابوالفضلی بود .